PoeTryGeneration

Nie jestem dobrym człowiekiem, często tak właśnie o sobie myślę, nie spełniam wymogów, nie klasyfikuję się, oblałam test z dobroci, przegrywam za każdym razem. Staram się każdego dnia, każdej chwili swojego życia, pilnuję się gdy pamiętam, powtarzam sobie "będę lepszym człowiekiem", ale nad tym nie panuję, nie potrafię okiełznać swojego "JA".  Czasem sumienie podpowiada, dobry człowiek postąpiłby inaczej, dobry człowiek ma miejsce w niebie, dobry człowiek potrafi kochać, dobry człowiek jest współczujący, dobry człowiek wybacza, nie masz nic w sobie z dobrego człowieka. Postanawiam sobie wtedy, że przestanę się starać, nie mam predyspozycji do tego zawodu, bycie dobrym przekracza moje kwalifikacje. Jednak pomimo tylu porażek, nadal mam nadzieję, na wieczne w niebie zbawienie, na spokój duszy  jeszcze tu na Ziemi, więc nadal się staram, swoje życie poukładać, by stać się kiedyś dobrym człowiekiem.