Mamy swoje miejsca, mamy swoje zwyczaje
mamy powiedzonka, gesty i zachowania
tworzymy siebie w głowach innych
tacy jesteśmy, pozostawiamy ślady.
Nawet po śmierci pozostają obrazy,
jak błysk flesza, spadające gwiazdy.
Miejsca, w których być powinni,
Słowa, które zostałyby wypowiedziane,
Gesty przez nich nie zauważane,
dotychczas istniejące, przeszłością zamazane.
Na stałe przywiązani mocą pamięci,
zawsze pozostaną w tych samych miejscach,
jakby czekali aż czas ruszy dalej,
wskazówki jakby zamarły
nic się już więcej nie wydarzy.
Mieliśmy swoje plany,
nowe do zapisania obrazy,
ślady do pozostawienia,
słowa do wypowiedzenia.
Teraz jesteś częścią innego już świata,
zawsze przed czasem do niego trafiamy,
lecz całe życie do niego zmierzamy.
Czy się jeszcze kiedyś spotkamy,
dokończymy stare sprawy,
czy to głupców takie gadanie,
chcę wierzyć, co innego pozostaje?
Komentarze
Prześlij komentarz