W czarnym, ponurym lesie
Pośród drzew mrocznych
Gdzie straszą oczy czerwone
Gałęzie chwytają , duchy szepczą.
W czarnym, ponurym lesie
Gdzie ścieżki są nieznane
Nigdzie nie prowadzą
Zwodzą i oszałamiają.
W czarnym, ponurym lesie
Gdzie słońce nie dociera
Kwiaty nie rosną
Pąk się nie otwiera.
W czarnym, ponurym lesie
Gdzie żywej duszy brak
Stoisz Ty a obok Ciebie ja
I ciemność nas otacza.
W czarnym, ponurym lesie
Zgubiłeś się Ty, i zgubiłam się ja
Nie chcę się odnaleźć, i Ty tego nie chcesz.
W czarnym, ponurym lesie
Błądzisz Ty i błądzę ja
Chcę Cię odnaleźć i Ty tego chcesz.
W czarnym, ponurym lesie
Gdzie żywej duszy brak
Gdzie blask dnia nie
dociera
Gdzie ciemność nocy trwa.
Jak to teraz z nami jest?
Jest czarny, ponury las
Jesteś Ty i jestem ja.
W czarnym ponurym, lesie zostanę
W czarnym, ponurym lesie zostaniesz
W czarnym, ponurym naszym.
Czarny, ponury las to nasz zwykły codzienny świat.
Autor: PTG
Autor: PTG
Komentarze
Prześlij komentarz